Αριστερή Ενότητα Ηρακλείου

      “Oι Έλληνες βρίσκονται μέσα στα σκατά και μάλιστα πολύ βαθιά “ είναι η τελευταία δήλωση του Στρος Καν και συμπληρώνει ότι χωρίς την παρέμβαση του ΔΝΤ η Ελλάδα θα είχε πέσει στην άβυσσο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΔΝΤάνθρωπος παρουσιάζει τον εαυτό του ως σωτήρα ,αφού και πριν από λίγους μήνες έφερε στο μυαλό μας εποχές Παπαδόπουλου με το χαρακτηρισμό της Ελλάδας ως “ασθενή “ που έρχεται να θεραπεύσει. Και είναι γεγονός , η Ελλάδα είναι όντως ασθενής μόνο που η θεραπεία που έχουν έρθει να εφαρμόσουν “μάλλον” δεν έχει ούτε για αυτούς τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και ενώ μετά την τελευταία επίσκεψη της τρόικα και την σύναψη του “μνημονίου 4 “ από την εθελόδουλη ελληνική κυβέρνηση ,το οποίο έρχεται να σπρώξει ακόμα περισσότερο την ελληνική κοινωνία στον βούρκο και ταυτόχρονα μας ζητάει να ξεπουλήσουμε την δημόσια περιουσία μας για 50 δις , το δημόσιο έλλειμμα όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά από ότι φαίνεται αυξάνεται(πάνω από 1δις το 1ο δίμηνο του ’11) και μαζί του αυξάνονται οι δείκτες ανεργίες(39% στους νέους) , οι περικοπές κοινωνικών επιδομάτων ,μα πάνω από όλα η οργή του κόσμου που πλέον δεν πείθεται για τη “σωτηρία της χώρας”.
      Είναι πολλές οι εικόνες το τελευταίο διάστημα που κάνουν φανερό το γεγονός ότι στα μάτια του λαού η κυβέρνηση και η πολιτική της έχουν απονομιμοποιηθεί και ότι η κοινωνία είναι ένα μεγάλο καζάνι που βράζει. Από τα μαζικά κινήματα που έχουν ξεσπάσει στα ΜΜΜ , στην Υγεία , στην Κερατέα και τις φωνές των χιλιάδων ανθρώπων που ενώθηκαν στην μεγαλειώδη πορεία της 23ης Φλεβάρη , μέχρι τα ξεσπάσματα αποδοκιμασίας του κόσμου απέναντι στους ανθρώπους της κυβέρνησης οι οποίοι όπου και αν βρεθούν γίνεται φανερό ότι είναι ανεπιθύμητοι (βλ. Παπανδρέου στο Βερολίνο, Πάγκαλος στο Παρίσι, Διαμαντοπούλου στο Λονδίνο και πιο πρόσφατα Λοβέρδος στο Ηράκλειο). Και αυτή η αμφισβήτηση , αυτή η κινητοποίηση , αυτό το “καινούριο “ που γεννάει η κοινωνία χαλάει την ησυχία και την αλαζονεία του πολιτικού κόσμου, είναι αυτό που τους τρομάζει και τους οδηγεί στην κατασυκοφάντηση κάθε κινήματος (ενδεικτικός είναι ο χαρακτηρισμός των ανθρώπων του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ως τζαμπατζήδες, το «κοπρίτες» και το «μαζί τα φάγαμε» του Θ. Πάγκαλου ) και κάθε ομάδας ανθρώπων που τολμάει να αντισταθεί στη νέα πραγματικότητα του μνημονίου και της τρόικας.
Όπως είναι αναμενόμενο, στο μεγαλεπίβολο αυτό σχέδιο της κατασυκοφάντησης και της τρομοκρατίας δεν θα μπορούσαν να είναι μόνοι τους. Και είναι πολλοί εκείνοι που είναι πρόθυμοι να τους υποβοηθήσουν στο έργο αυτό ,υιοθετώντας πρακτικές Παγκαλικής-Γκεμπελίστικης έμπνευσης ,με πρωταγωνιστές και μάλιστα μεγάλης εμβέλειας , τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ τα οποία δεν διστάζουν να χαρακτηρίζουν “μειοψηφία” την πραγματική πλειοψηφία αυτού του τόπου . Στους πρόθυμους από ότι φαίνεται από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, συγκαταλέγονται και καθηγητές μας , οι οποίοι σε πλήρη αναντιστοιχία με το ρόλο του ακαδημαϊκού δασκάλου που θα έπρεπε να επιτελούν ειδικά σε κρίσιμες στιγμές όπως αυτές που βιώνουμε σήμερα, στοχοποιούν φοιτητές και υιοθετούν το ρόλο του τιμωρού μιλώντας για μειοψηφίες με τις οποίες πρέπει να τελειώνουμε με κάθε τρόπο. Δεν καταλαβαίνουν ότι έχουν απέναντί τους όχι μια μειοψηφία αλλά όλη την ελληνική κοινωνία και τους νέους ανθρώπους που βλέπουν τη δημόσια υγεία και παιδεία να καταρρέει μαζί με το μέλλον τους;
      Και ενώ το κοινωνικό κράτος πνέει τα λοίσθια ,στις φωνές που προσπαθούν να κατευνάσουν αντιδράσεις έρχεται να προστεθεί ο παλιός μας γνώριμος με τις γνωστές σε όλους αντιλήψεις για το “δημόσιο” Παν/μιο (και όχι μόνο) , η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ .Ένας από τους καλύτερους υπηρέτες της κυβέρνησης και της τρόικα στο δύσκολο έργο που προσπαθούν να φέρουν εις πέρας , η ΔΑΠ βαφτίζει τα φοιτητικά κινήματα μειοψηφίες , διαβλέπει δύσκολους καιρούς που ήρθαν μόνοι τους (!) και με κάθε ευκαιρία ανοίγει το ζήτημα της κατάργησης του ασύλου. Δεν έχει σταματημό ο αντιδραστικός της κατήφορος, αφού μετά την παρουσίαση των επίσημων θέσεών της στον Α. Σαμαρά για το Παν/μιο που έκαναν τη Διαμαντοπούλου χαρούμενη γιατί γλίτωσε δουλειά εν όψει του νομοσχεδίου που θα καταθέσει, συντάσσεται ανοιχτά με τους πρόθυμους και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Ο ρόλος τους είναι ξεκάθαρα αποπροσανατολιστικός και κατευθύνεται στο να βγάλει «λάδι» τις πολιτικές που μας οδηγούν στον κοινωνικό μεσαίωνα ( αυτό που εκείνοι ονομάζουν πρόοδο ...)
      Όσο και αν όλα τα παπαγαλάκια προσπαθούν να μας πείσουν για την πρόοδο που φέρνει το ΔΝΤ και η κυβέρνηση, η αλήθεια ήδη φαίνεται και είναι το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού και η κατάργηση κάθε κεκτημένου δικαιώματος των τελευταίων δεκαετιών. Η απάντηση σε όλους αυτούς θα έρθει όταν όλες οι “μειοψηφίες”, από όπου και αν προέρχονται , ενώσουν τις δυνάμεις τους σε έναν παλλαϊκό παρατεταμένο αγώνα και βάλουν σαν στόχο να φύγει η Τρόικα και η κυβέρνηση μαζί με τους προθύμους τους , που έχουν οδηγήσει τις ζωές μας στην πραγματική χρεοκοπία. Μόνο αν αυτοί γίνουν παρελθόν , θα μπορούμε να μιλάμε για μια άλλη , κοινωνική – πολιτική και οικονομική διέξοδο για τη χώρα!