Δευτέρα, Οκτωβρίου 25, 2010

Η «μητέρα των μαχών» μόλις ξεκίνησε…

aren-hrakleiou @ Δευτέρα, Οκτωβρίου 25, 2010
      Η σύνοδος των πρυτάνεων στο Ρέθυμνο την περασμένη Παρασκευή- Σάββατο ήταν η πρώτη κεντρική μάχη στον πόλεμο που άνοιξε η Διαμαντοπούλου και η κυβέρνηση Παπανδρέου μετά τις εξαγγελίες στους Δελφούς για το «νέο πανεπιστήμιο». Ένα πανεπιστήμιο ολοκληρωτικά μεταλλαγμένο και προσαρμοσμένο στην Ελλάδα του μνημονίου, ένα πανεπιστήμιο «απαλλαγμένο» από το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του και το κυριότερο, ένας χώρος παραγωγής μιας νεολαίας πειθαρχημένης και ευέλικτης. Απέναντι σε αυτό και σε μία σύνοδο πρυτάνεων που είχε ακριβώς το ρόλο να επικυρώσει στο σύνολό της την επερχόμενη μεταρρύθμιση και να ανοίξει το «διάλογο» με βάση το προσχέδιο νόμου που κατατέθηκε, δόθηκε μία πρώτη απάντηση.
      Για δύο μέρες η πόλη του Ρεθύμνου μετατράπηκε σε ένα εργαστήρι προβληματισμού, συντονισμού και αγώνα. Στα πλαίσια της αντισυνόδου, την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο πανεπιστήμιο του Ρεθύμνου με καλεσμένους τον Γ. Μαΐστρο, πρώην ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο φοιτητικό κίνημα για το άρθρο 16 και το νόμο- πλαίσιο, τον πανεπιστημιακό Νικολαΐδη μέλος του ενιαίου φορέα διδασκόντων Ρεθύμνου και φοιτητές οι οποίοι ενημέρωσαν για τις αλλαγές που προωθούνται μέσω του νομοσχεδίου, μία εκδήλωση πλούσια σε τοποθετήσεις και προτάσεις για τη συνέχεια των κινητοποιήσεων. Το απόγευμα ακολούθησε μαζική πορεία στο κέντρο του Ρεθύμνου προκειμένου να ανοίξει το θέμα στην τοπική κοινωνία και να δοθεί ένα πρώτο στίγμα αντίστασης στις πολιτικές που διαλύουν την κοινωνία και την παιδεία. Η πορεία κατέληξε σε μία ανοιχτή συνέλευση των διαδηλωτών στο κέντρο της πόλης. Το διήμερο κορυφώθηκε με πορεία το Σάββατο το πρωί προς το ξενοδοχείο διεξαγωγής της συνόδου, όπου πάνω από 1000 φοιτητές, μαθητές, ακαδημαϊκοί από όλη την Κρήτη έδειξαν με τον πιο μαχητικό τρόπο σε όλον αυτό το συρφετό της διάλυσης της δημόσιας παιδείας ότι «Είστε ανεπιθύμητοι!». Η πίεση που ασκήθηκε ήταν μεγάλη, με αποτέλεσμα μέχρι τελευταία στιγμή η Διαμαντοπούλου να παίζει «κρυφτούλι» κρατώντας μυστική την ώρα άφιξής της και αφήνοντας μέχρι τελευταία στιγμή ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην καταθέσει το προσχέδιο νόμου στη σύνοδο φοβούμενη το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις. Μετά από ένα πρώτο γύρο γενικών συνελεύσεων στις σχολές με αγωνιστικές αποφάσεις και μαζική παρουσία στο Ρέθυμνο συναντήθηκε μια πρώτη μαγιά κόσμου έτοιμη να κατέβει στο δρόμο και να διεκδικήσει όλα αυτά που της κλέβουν μέρα με τη μέρα κυβέρνηση- τρόικα- μνημόνιο.
      Παρά όμως τις μεγάλες και αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου, η αριστερά για ακόμα μια φορά φάνηκε ανεπαρκής να προσανατολιστεί στην περίοδο και να πάρει πρωτοβουλίες που να εκφράζουν και να συσπειρώνουν όλο αυτό το δυναμικό κόσμου. Από τη μία μεριά η Π.Κ.Σ./Μ.Α.Σ. τόσο στην Κρήτη, όσο και πανελλαδικά επέλεξε για μία ακόμα φορά σε αυτό το τόσο κεντρικό ραντεβού να περιχαρακωθεί και να κάνει μία πορεία το Σάββατο το πρωί στο κέντρο του Ρεθύμνου, την ίδια στιγμή που οι φοιτητικοί σύλλογοι και ο κόσμος διαδήλωνε μαζικά έξω από το ξενοδοχείο της συνόδου, κάνοντας φανερή πια τη διάθεση να διαχωριστεί όσο μπορεί όχι μόνο από την υπόλοιπη αριστερά αλλά πλέον και από τους φοιτητικούς συλλόγους που «αν δεν είναι μαζί Μ.Α.Σ. είμαστε εναντίον τους». Από την άλλη πλευρά είδαμε μία στάση των συναγωνιστών της ΕΑΑΚ όχι μόνο στο διήμερο της αντισυνόδου αλλά και σε όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε στο Ηράκλειο η οποία μόνο ως οπορτουνιστική μπορεί να χαρακτηριστεί. Στην προσπάθειά τους να μπλοκάρουν το διήμερο των εκδηλώσεων με πρόσχημα το να γίνουν τοπικά δράσεις την Παρασκευή που οι σχολές ήταν κλειστές με κατάληψη (τι ακριβώς έγινε τελικά την Παρασκευή στο Ηράκλειο και τι προτείνανε κανείς ποτέ δεν έμαθε!) και μετατρέποντας την πολιτική αντιπαράθεση σε απολίτικη κόντρα για το αν θα πάνε οι σύλλογοι στο Ρέθυμνο Παρασκευή ή Σάββατο, έφτασαν στο σημείο να αλλάζουν αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων μέσω ΔΣ (βλέπε CSD), να προσπαθούν να βγάλουν απόφαση από Γενική Συνέλευση με την μισή από την απαιτούμενη απαρτία ευτελίζοντας τη διαδικασία (βλέπε Βιολογικό) μέχρι και να φέρνουν πανό στην πορεία του Σαββάτου με πολιτικό πλαίσιο το οποίο δεν ανταποκρινόταν στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων αλλά στις απόψεις της ΕΑΑΚ καπελώνοντας με αυτό τον τρόπο Συλλόγους με πολύ μαζικές αποφάσεις (βλέπε Ιατρική). Από το «όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις» μέχρι το οι γενικές συνελεύσεις όπως μας βολεύουν αποτελεί ένα αποπροσανατολιστικό σχέδιο, αν θέλουμε να μιλάμε με όρους για τη συγκρότηση ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου, πυροδότη της κοινωνικής οργής και αντίστασης.


      Για να απαντηθεί η επίθεση που δέχεται το πανεπιστήμιο, η συνολική επίθεση που δέχεται ο λαός και η νεολαία, χρειάζεται ένα κίνημα ενωτικό, παρατεταμένο, αγωνιστικό. Που να ενώνει ό, τι μπορεί να ενωθεί, να διαχωρίζει τα αντίπαλα στρατόπεδα στις σχολές, να βάζει την ατζέντα, να συνδέεται με την κοινωνία, να απαντάει. Χρησιμοποιώντας την εμπειρία του χτες, των νικηφόρων κινημάτων του άρθρου 16, του Δεκέμβρη να γίνουμε η σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά στην ελληνική κοινωνία. Αναγκαίο ένα μέτωπο λαϊκό, ανατρεπτικό, μάχιμο που να προβάλει την αλληλεγγύη και την αντίσταση, με μπροστάρη τη νεολαία. Αναγκαία μια αριστερά που έχει τη φιλοδοξία να κάνει όλα τα παραπάνω μακριά και ενάντια από λογικές περιχαράκωσης, σύγκρουσης μηχανισμών, εκλογικής επιβίωσης.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 22, 2010

Σύνοδος πρυτάνεων στο Ρέθυμνο

aren-hrakleiou @ Παρασκευή, Οκτωβρίου 22, 2010

Τρίτη, Οκτωβρίου 19, 2010

Πλαίσιο Γενικών Συνελεύσεων για τη Σύνοδο των Πρυτάνεων

aren-hrakleiou @ Τρίτη, Οκτωβρίου 19, 2010

Την προηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Δεν χρειάζεται πια να αναφέρει κανείς τι είχε υποσχέθεί και τι υλοποιοεί η προδοτική κυβέρνηση Παπανδρέου. Αφού εκχώρησε τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και του δημόσιου πλούτου ψηφίζοντας το Μνημόνιο, κατέστησε τη χώρα νεοαποικία Κινέζων και Αράβων επενδυτών, πρόχώρόντας ολοταχώς στη διάλυση της κοινωνίας. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα μείωσαν μισθούς και συντάξεις 20% κατά μέσο όρο, αύξησαν δραματικά έμμεσους και άμεσους φόρους, διαλύουν την εκπαίδευση και την υγεία μέσω του Καλλικράτη και του επερχόμενου νόμου Διαμαντοπούλου, ξήλωσαν και ξηλώνουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, ενώ ταυτόχρονα εκτοξεύουν τους δείκτες ανεργίας, ειδικά της νεολαίας, περιθωριοποιώντας όλο και περισσότερες οικογένειες όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας.

Μέσα απο αυτήν την βαθιά επίθεση η φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας θα αλλάξει δραματικά. Η μετά-Μνημόνιο Ελλάδα δεν θα είναι ίδια. Δεν θα είναι ίδια σε πολιτικό επίπεδο όταν εγκαθιδρύεται ένα νέο καθεστώς διακυβέρνησης-κηδεμονίας υπο το ΔΝΤ και το πολιτικό σύστημα βυθίζεται στο βούρκο. Δεν θα είναι ίδια σε πολιτιστικό επίπεδο όταν η συμπίεση των εισοδημάτων θα καθιστά την ψυχαγωγία, την μουσική, την τέχνη, τη δημιουργία προνόμιο για λίγους και όνειρο για πολλούς. Κυρίως όμως δεν θα είναι ίδια σε κοινωνικό επίπεδο όταν ο μισός πληθυσμός θα ζεί στα όρια της φτώχειας, όταν στο σχολείο θα στοιβάζονται 30 και πλέον παιδειά και το παν/μιο θα πάψει να είναι δημόσιο, όταν ο Καλλικράτης θα κλείνει τα μισά νοσοκομεία και θα υποβαθμίζει τα άλλα μισά, όταν η νεολαία απελπισμένη απο την ανεργία θα ψάχνει για δουλειά στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένα οικονομικό και κοινωνικό πείραμα παγκόσμιας σημασίας και ενδιαφέροντος το αποτέλεσμα του οποίου θα δείξει μέχρι πόσο μπορούν να αντέξουν, πόσο μπορούμε να τους ληστέψουμε, μέχρι πόσο μπορούμε να τους εξαπατούμε.

Στις 8/7/10 με την ψήφιση του ασφαλιστικού έκλεισε και ένας πρώτος γύρος αντιπαράθεσης με την τρόικα και την κυβέρνηση στον οποίο σημαντικοί αγώνες ξεδιπλώθηκαν, που δεν ήταν όμως αρκετοί για να ανατρέψουν την ασκουμενη πολιτική. Αγώνες όμως που σε μεγάλο βαθμό ανέδειξαν και το τεράστιο πολιτικό έλλειμα που υπάρχει. Έλλειμα ουσιαστικής αντιπολίτευσης στην χειρότερη κυβέρνηση που γνωρίσε ο τόπος, έλλειμα σχεδίου ανατροπής του νέου καθεστώτος και της επιβαλλόμενης πολιτικής του και συνολικά έλλειμα μιας αριστερής πολιτικής που θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο δείχνοντας έναν άλλο δρόμο στους εκατομύρια απογοητευμένους και οργισμένους απο το πολιτικό σύστημα. Και παρότι οι επερχόμενες εκλογές του Νοέμβρη θα μπορούσαν να γίνουν μια πλατιά λαική καταδίκη της κυβέρνησης και του Μνημονίου δημιουργώντας προυποθέσεις αλλαγής την επόμενη μέρα, είναι δυστυχώς μια απο τα ίδια. Οι διεργασίες σε κοινωνικό επίπεδο, των απο τα κάτω, αυτών που είναι στη πρώτη γραμμή όλους αυτούς τους μήνες είναι οξυγόνο, είναι οτι πιο ελπιδοφόρο εν όψει των μεγάλων μαχών και ανακατάξεων που έρχονται.

Στο στόχαστρο πριν μερικές μέρες μπήκε και το Ελληνικό παν/μιο (δεν έμεινε και τίποτε άλλο) όταν απο τους Δελφούς ο Γ. Παπανρέου έκανε τις πρώτες δηλώσεις για μεταρρυθμίσεις στα παν/μια και τα ΤΕΙ της χώρας. Η πιο χαρακτηριστική όμως δήλωση για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές έιναι αυτή της Α. Διαμαντοπούλου κατά την οποία “Το Πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης τελείωσε”.

Γινόμαστε πλέον μάρτυρες της ριζικής μετάλλαξης των παν/μιων της χώρας, της ισοπέδωσης όποιων προοδευτικών στοιχείων σημαδεψαν τη πορεία τους μετα τη μεταπολίτευση, της κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα τους. Στο οικονομικό επίπεδο, η χρηματοδότηση θα προέρχεται μόνο απο την αξιολόγηση τους απο την αγορά και οι ιδιωτικοί πλέον πόροι θα διαχειρίζονται απο manager και ένα Περιφεριακό Συμβούλιο (απο καθηγητές και τοπικούς φορείς) με τον πρόεδρο του συμβουλίου να είναι εξωτερικός παράγοντας.

Στον εκπαιδευτικό τομέα η διάλεξη καταργείται και εισάγεται επίσημα ο θεσμός της απουσίας στα μαθήματα καταργόντας κάθε έννοια ακαδημαικότητας ενώ η εξεταστική όπως την ξέραμε παύει να υφίσταται με την εισαγωγή ενός αόριστου συστήματος αλυσίδων ανα εξάμηνο. Ταυτόχρονα, αυταρχικοποιούνται τα προγράμματα σπουδών ενώ πλέον δεν θα γίνεται εισαγωγή σε τμήμα αλλά σε σχολή με την δημιουργία ενός προπαρασκευαστικού έτους κατά το οποίο θα ανταγωνίζεται ο ένας τον άλλον για το ποιός θα περάσει στο τμήμα που θέλει, ενώ ταυτόχρονα χάνεται οποιαδήποτε αξία μορφωτική και επαγγελματική του πτυχίου. Αποσυγκροτείται με αυτό τον τρόπο η έννοια του φοιτητή-νεολαίου, η αλληλεγγύη προς τον συμφοιτητή, η συλλογική συνείδηση και σκέψη.

Στις 22-23 Οκτώμβρη θα διεξαχθεί στο Ρέθυμνο η 65 σύνοδος πρυτάνεων όπου θα παρεβρεθεί και η υπουργός διάλυσης της εκπαίδευσης Α. Διαμαντοπούλου. Πρόκειται για την πρώτη συνάντηση μετά την ανακοίνωση των αλλαγών. Έχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία η διεξαγωγή της συνόδου στο νησί καθώς αποτελεί κεντρικό ραντεβού και μπορεί να δώσει μια πρώτη απάντηση στους πλασιέ των παν/μιων που χωρίς κανένα ενδοιασμό συνδιαλέγονται με την κυβέρνηση της τρόικα, που με τόσο προθυμία και κυνικότητα συζητούν και παζαρεύουν την μετατροπή του Ελληνικού Παν/μιου σε β΄διαλογής, που πουλάνε ακόμα και τις καρέκλες τους ως οι τελευταίοι πρυτάνεις που θα βγάλουν έργο για την τρόικα, που τόσο εύκολα παραδίδουν την αυτοτέλεια των ιδρυμάτων για την οποία τόσο κόπτονταν. Να γίνει σαφές τόσο στην υπουργό όσο και στους προθύμους της οτι ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στο νησί, είναι ανεπιθύμητοι απο όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Κρήτης, απο όλη την κοινωνία της Κρήτης.

Η ίδια η πραγματικότητα επιβάλλει ότι σήμερα μέσα στα παν/μια πρέπει ο καθένας να διαλέξει αν είναι ενάντια στη διάλυση της κοινωνίας, ενάντια στο παν/μιο επιχείρηση της τρόικα, ενάντια στη ζωή που μας κλέβουν! Το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία μπορούν να παίξουν τον πυροδότη νέων καταστάσεων και αναταράξεων την ελληνική κοινωνία ως το πιο πρωτοπόρο, ανήσυχο και μαχητικό τμήμα της. Να αντιστρέψουμε το κλίμα της απελπισίας και της μοιρολατρίας Μπορούμε σήμερα να παραδειγματίσουμε όλο το λαό με τη δράση μας οτι μπορούμε να αλλάξουμε το τοπίο. Μπορούμε να διώξουμε την κυβέρνηση υποτέλειας και της υποταγής. Μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μια συνολική μετωπική μάχη με στόχο την αλλαγή, να ενωθούμε και να ενώσουμε όσους πλήττονται. Δεν έχουμε παρά να δοκιμάσουμε.

Η υπουργός δήλωσε ¨Για εμάς οι άλλαγες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελούν τη μητέρα των μαχών¨
Δηλώνουμε: Θα αντέξουμε ένα λεπτό παραπάνω από εσάς..

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
  • Την ακύρωση του μνημονίου. Έξω το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ απο την Ελλάδα!
  • Να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο πολιτικός συρφετός που μας οδήγησαν ως εδώ!
  • Να μην περάσουν τα μέτρα Διαμαντοπούολου για το παν/μιο. Όχι στο παν/μιο του μνημονίου και του Καλλικράτη!
  • Να ματαιωθεί η 65 Σύνοδος Πρυτάνεων.
  • Να σταματήσει τώρα η στοχοποίηση της νεολαίας απο την υπουργό Α. Διαμαντοπούλου
  • Καμμιά αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων, εκπαιδευτηρίων και ΚΕΣ.
  • Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
  • Συμμετοχή του συλλόγου στο πρόγραμμα των κινητοποιήσεων που θα διεξαχθούν στο Ρέθυμνο στις 23 και 24 Οκτωμβρίου. Να μετατρέψουμε την πόλη του Ρεθύμνου σε ένα εργαστήρι αντιστάσεων, συζητήσεων, διεργασιών ενάντια στη Σύνοδο του ξεπουλήματος.
  • Κατάληψη της σχολής την Παρασκευή 23 Οκτώμβρη μέρα έναρξης της Συνόδου Πρυτάνεων.
  • Δημιουργία επιτροπών ενημέρωσης των φοιτητών για τα μέτρα που εξήγγειλε η υπουργός διάλυσης της Παιδείας και της νεολαίας.
  • Υποστήριξη κινήσεων και πρωτοβουλιών που κινούνται ενάντια στα μέτρα και στο μνημόνιο
  • Καθιέρωση της Δευτέρας ως ημέρας δωρεάν μετακίνησης των φοιτητών μέχρι να μειωθεί σημαντικά η τιμή του εισιτηρίου.

Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

aren-hrakleiou @ Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010
Toυς τελευταίους μήνες η ελληνική κοινωνία βιώνει μια πρωτόγνωρη επίθεση σε κατακτήσεις και δικαιώματα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αφού έδωσε τα «κλειδιά της χώρας» στο ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (τρόικα), επιχειρεί βίαια να εφαρμόσει το μνημόνιο το οποίο υπέγραψε εν μία νυκτί στην Βουλή. Προχωράει μετά το καλοκαίρι στην συνέχιση της επίθεσης (το λεγόμενο «Μνημόνιο 2») με νέα ακόμα πιο σκληρά μέτρα, ενώ δεν διστάζει δια στόματος Θ. Πάγκαλου να μας δηλώσει ότι «εμείς τα φάγαμε» και άρα «θα πρέπει μαζί να τα πληρώσουμε»! Το πιο εξοργιστικό είναι ότι αυτές οι δηλώσεις γίνονται σήμερα, που εργαζόμενοι απολύονται καθημερινά με τους δείκτες της ανεργίας, ειδικά της νεολαίας, να ανεβαίνουν, με ολόκληρες οικογένειες που κυριολεκτικά πετιούνται στο περιθώριο!
Φυσικά η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αφήσει «παραπονεμένο» και το Πανεπιστήμιο. Ήδη δόθηκε ένα στίγμα από τον Παπανδρέου και την υπουργό διάλυσης της Παιδείας και της νεολαίας, Α. Διαμαντοπούλου με τις εξαγγελίες που έκαναν στους Δελφούς. Δημιουργώντας μια επιτροπή από «σοφούς» πρυτάνεις, προέδρους, πρώην υπουργούς από το εξωτερικό περισπούδαστους στα αμερικάνικα πρότυπα για να κάνουν αλλαγές:

1)ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ
Καταργείται το σύστημα διδασκαλίας με διαλέξεις και αμφιθέατρα, το πανεπιστήμιο πλέον αποκτά την μορφή «εκπαιδευτηρίου» με απουσίες και εντατικές εργασίες. Θεσπίζονται ακόμα παντού προαπαιτούμενα, και έλεγχος για το πέρασμα των φοιτητών από έτος σε έτος. Όσο περισσότερη εντατικοποίηση τόσο το καλύτερο.  Έρχεται ακόμα η σύνδεση των πτυχίων με την «Δια βίου μάθηση» και τις πιστωτικές μονάδες. Δηλαδή η εξίσωση των πτυχίων με διαφόρων λογής σεμιναρίων και ιδιωτικών τίτλων. Ακόμη ενεργοποιείται το ηλεκτρονικό σύγγραμμα, δηλαδή η κατάργηση των πραγματικών δωρεάν συγγραμμάτων. Τέλος σχεδιάζεται η σαρωτική ενοποίηση των τμημάτων, με σκοπό όχι βέβαια τα ενιαία πτυχία, αλλά την κατάργηση τμημάτων και την δημιουργία Ιδρυμάτων-Κολοσσών, σαν ένα νέο Καλλικράτη στην παιδεία.

2)ΣΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
Πλέον η χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων θα πηγάζει καθαρά από την αξιολόγηση τους, από την αγορά, από επιχειρήσεις και manager. Η παιδεία θα θεωρείται  χώρος προς επένδυση, με την απαίτηση φυσικά να παράγει τα ανάλογα κέρδη. Ακόμη υπό το πέπλο της «οικονομικής αυτοτέλειας»  η κυβέρνηση προσπαθεί να αποποιηθεί  της ευθύνης της να χρηματοδοτεί την παιδεία, σπρώχνοντας ακόμη και την μισθοδοσία στα ιδρύματα αμφισβητώντας σαφώς τον δημόσιο χαρακτήρα της. Παράλληλα θεσπίζεται το «κουπόνι φοιτητή» που θα καλύπτει τα έξοδα φοιτητή αλλά και πανεπιστημίου, ως πηγή χρηματοδότησης. Ανοίγεται έτσι η έννοια των διδάκτρων και της ατομικής, και όχι κοινωνικής, ευθύνης για τις σπουδές και την παιδεία.

3)ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Τέλος σε όσα γνωρίζαμε για Σύγκλητο και συμμετοχή φοιτητών στην διοίκηση του Πανεπιστημίου. Πλέον τα Ιδρύματα θα διοικούνται από ένα «Περιφερειακό Συμβούλιο». Δηλαδή από ένα μείγμα καθηγητών και πρυτάνεων, που θα εκλέγονται από τον αξιολογητή αγορά και από διαγωνισμούς, μαζί με «παράγοντες της κοινωνίας». Δηλαδή πάλι επιχειρηματίες, managers και τοπικούς συμβούλους και άρχοντες. Το φανάρι σε όλους αυτούς θα κρατάει ένας μοναχικός φοιτητής. Η άποψη της πανεπιστημιακής  κοινότητας θα περιοριστεί σε ακαδημαϊκά μόνο ζητήματα οπού και εκεί όμως θα έχουν άποψη οι «παράγοντες της κοινωνίας». Χαρακτηριστικό είναι πως ο πρόεδρος του συμβουλίου θα είναι εξωτερικός παράγοντας.
Το ζουμί, όμως, των όσων θέλουν να περάσουν είναι η φράση της υπουργού ότι «το Πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης έχει κλείσει τον κύκλο του»! Το «τέλος» του Πανεπιστημίου της Μεταπολίτευσης, σημαίνει ότι πρέπει να δοθεί σαν φιλέτο, όπως καθετί άλλο δημόσιο, στους επίδοξους επιχειρηματίες, όπως προστάζει το μνημόνιο και οι περιβόητες αγορές! Το «τέλος» αυτό, επίσης σημαίνει πλήρης πειθάρχηση των φοιτητών και της νεολαίας που παραμένει ένα μεγάλο αγκάθι για κάθε κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Φτιάχνοντας ένα Πανεπιστήμιο πλήρως αποστεγνωμένο από πολιτική, πολιτισμό και οτιδήποτε σήμερα θυμίζει ένα περιβάλλον γόνιμο στην δημιουργία αντίστασης και συλλογικής δράσης. Σημαίνει ότι από εδώ και πέρα οι φοιτητές δεν έχουν κοινά προβλήματα, ανησυχίες κτλ. αλλά ο ένας πρέπει να κοιτάξει πως θα γίνει πιο ανταγωνιστικός από τον άλλο, ποιος θα μαζέψει περισσότερες μονάδες και ποιος θα είναι πιο ευέλικτος και θα σκέφτεται και θα αντιδρά λιγότερο!!
Η ίδια η πραγματικότητα, λοιπόν, επιβάλει ότι σήμερα μέσα στα Πανεπιστήμια πρέπει ο καθένας να διαλέξει αν είναι ενάντια στην διάλυση της κοινωνίας, ενάντια στο Πανεπιστήμιο-επιχείρηση της τρόικας, ενάντια στην ίδια την ζωή που μας κλέβουν! Το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία μπορούν σήμερα να παίξουν το ρόλο του πυροδότη νέων καταστάσεων μέσα στην ελληνική κοινωνία με την συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση για την ιδιότυπη κατοχή της χώρας και το μαζικό κουτσούρεμα δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν δεκαετίες πριν. Μπορούν σήμερα να παραδειγματίσουν με την δράση τους όλο τον λαό ότι αυτοί που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση είναι δυνατό να φύγουν μαζί με τους χαρτοφύλακες και τις πολιτικές τους! Πρέπει, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να δώσουμε μια συνολική και μετωπική μάχη μαζί με τους μαθητές, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, μικροϊδιοκτήτες καταστημάτων που καθημερινά βάζουν λουκέτο πνιγμένοι από τα χρέη στις τράπεζες και τους συνταξιούχους! Να ενωθούμε και να ενώσουμε όσους πλήττονται βάναυσα από αυτή την κατάσταση! Έχουμε την δύναμη της ανατροπής και πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε!

ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
  • Την ακύρωση του μνημονίου. Έξω το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ από την Ελλάδα!
  • Να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο πολιτικός συρφετός που μας οδήγησαν ως εδώ!
  • Να μην περάσουν τα μέτρα για το «νέο» Πανεπιστήμιο! Όχι στο Πανεπιστήμιο του μνημονίου της τρόικας και των αγορών!
  • Να σταματήσει τώρα η στοχοποίηση της νεολαίας από την κυβέρνηση και την υπουργό της Α. Διαμαντοπούλου.
  • Μόνο δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους!
  • Καμιά τρομοκράτηση και ποινικοποίηση του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας. Κάτω ο σκοταδισμός του καθηγητικού κατεστημένου.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
  • Μαζική παρουσία του συλλόγου στο χώρο της Συνόδου των Πρυτάνεων στο Ρέθυμνο στις 23-24/10 για να τους χαλάσουμε τη φιέστα της διάλυσης της δημόσιας παιδείας-Διεξαγωγή ‘Αντισυνόδου’ με τη συμμετοχή προοδευτικών πανεπιστημιακών καθηγητών
  • Δημιουργία επιτροπών ενημέρωσης των φοιτητών για τα μέτρα που εξήγγειλε η υπουργός διάλυσης της Παιδείας και της νεολαίας Α. Διαμαντοπούλου
  • Δωρεάν μεταφορές, σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές
  • Να δοθούν ΤΩΡΑ τα πάσο σε όλους τους φοιτητές.
  • Υποστήριξη κινήσεων και πρωτοβουλιών που κινούνται ενάντια στα νέα μέτρα και το μνημόνιο.
  • Συντονισμός με άλλους συλλόγους σε αυτή την κατεύθυνση.
     

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

aren-hrakleiou @ Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2010
Η Αριστερή Ενότητα Ηρακλείου διοργανώνει την Τετάρτη 20/10 στις 19:30 στο Πολύκεντρο νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου εκδήλωση με θέμα «Τα αδιέξοδα της νεολαίας στην εποχή του μνημονίου και της κατοχής. Υπάρχει άλλος δρόμος. Μπορούμε!». Ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο Άρης Χατζηστεφάνου, δημοσιογράφος- δημιουργός της ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής εκπομπής Infowar, μέλος του πληρώματος του Στόλου Ελευθερίας προς τη Γάζα, o Δημήτρης Χάμψας- απόφοιτος Ιατρικής, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το σχήμα «Ηράκλειο-Ανθρώπινη Πόλη», η Filipa Gonsalvez- μέλος του πορτογαλικού κινήματος Bloco de escuerda και ο Γεράσιμος Μακρής- γραμματέας της νεολαίας Συνασπισμού Ηρακλείου. Στην εποχή του μνημονίου και της τρόικας όπου τα δικαιώματα της νεολαίας σε σπουδές, εργασία, ζωή καταπατούνται με βίαιο τρόπο, καλούμε όλους τους νέους και τις νέες της πόλης να συζητήσουμε, να συντονιστούμε και να προτάξουμε την απάντησή μας απέναντι στις σύγχρονες συνθήκες «κατοχής».