Βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα λαϊκά κεκτημένα. Τα δημοκρατικά μας δικαιώματα καταστρατηγούνται όταν ο ελληνικός λαός ψήφισε ΠΑΣΟΚ και από την κάλπη βγήκε ο Μπαρόζο και η Ε.Ε. Τι σημασία είχε η ψήφος του ελληνικού λαού όταν τα οικονομικά της χώρας καταρτίζονται από την Ε.Ε; Η κυβέρνηση είναι σε πλήρη σύνταξη με τις Βρυξέλλες επιχειρώντας με τα νέα μέτρα μια βίαιη ανακατανομή του πλούτου και αλλαγή της οργάνωσης της εργασίας στην χώρα μας. Είμαστε σε κατοχή και όταν τελειώσει τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Θέλουν να βάλουν χέρι στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που έχει κερδίσει ο ελληνικός λαός μέσα σε έναν αιώνα.
Η παραπάνω κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ορίζει δύο μπλοκ στην ελληνική κοινωνία. Στο πρώτο βρίσκονται το μεγάλο κεφάλαιο, οι τράπεζες, τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση των Βρυξελλών που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι αναγκαίο να πληρώσει τα σπασμένα η κοινωνική πλειοψηφία προσπαθώντας όχι μόνο να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ, αλλά να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους. Στο άλλο μπλοκ βρίσκεται σχεδόν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, οι φοιτητές , οι μαθητές, οι αγρότες, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Αυτό το μπλοκ θέλει να υπερασπιστεί η αριστερά μαζί με κάθε προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας που αμφισβητεί και θέλει να βάλει πλάτες για ένα μεγάλο κοινωνικό ξεσηκωμό που θα βάλει φρένο στα σχέδια τους.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούμε στην τουλάχιστον άστοχη και ανήθικη επίθεση από στελέχη της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ προς ένα κομμάτι της ριζοσπαστικής αριστεράς και συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕ) για το περιστατικό στην απεργία της 24 Φλεβάρη με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ – Παναγόπουλο! Η μαζική αποδοκιμασία και τα γιουχαΐσματα προς τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ που έδιναν τον τόνο σε όλη τη διαδήλωση, αποδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι εργαζόμενοι και η ΓΣΕΕ πια είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Παρότι οι προπηλακισμοί και η άσκηση ατομικής βίας (που όντως ασκήθηκε στον Παναγόπουλο από εξοργισμένους διαδηλωτές και ας φαντάζονται κάποιοι ότι πίσω από αυτό κρύβονται οργανωμένα σχέδια και δολοφόνοι σε υπηρεσία) μας βρίσκει πολιτικά αντίθετους, αφού η απάντηση της αριστεράς δεν μπορεί παρά να είναι μόνο μαζική και πολιτική, τις τελευταίες δύο εβδομάδες παρατηρούμε έκπληκτοι τον ακροδεξιό κατήφορο ΜΜΕ- Κυβέρνησης- ΛΑΟΣ. Περιμένουμε με αγωνία τον Θ. Πάγκαλο, τον Χ. Παπουτσή και τον Α. Γεωργιάδη να φέρουν στη δημοσιότητα τα ονόματα των στελεχών του Συ.Ριζ.Α. που επιχείρησαν να δολοφονήσουν!!! τον Παναγόπουλο..
Η προσπάθεια να συκοφαντηθούν αγωνιστές της ριζοσπαστικής αριστεράς, να μετατοπιστεί η συζήτηση από τα νέα μέτρα και την τριπλή κατοχή που βρίσκεται η χώρα στο κυνήγι φαντασμάτων και δολοφόνων, να καταστείλουν τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα και να τσακίσουν το απεργιακό τσουνάμι που δείχνει να φουντώνει, δε θα περάσει.
Νομίζοντας ότι η συζήτηση λοιπόν θα πρέπει να είναι άλλη, απευθυνόμενοι στους εγκληματολόγους–στελέχη της ΠΑΣΠ ΑΕΙ Ηρακλείου που έγραψαν την ανακοίνωση της ΠΑΣΠ ρωτάμε γιατί το επερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ αντί να γίνει βήμα του εργαζόμενου κόσμου για να οργανώσει τις επόμενες κινητοποιήσεις του, τελικά θα πραγματοποιηθεί στο πλουσιότερο και πιο ακριβό ξενοδοχείο των Βαλκανίων Porto Carras με προσκεκλημένους τον ΣΕΒ και όλον τον μεγαλοεπιχειρηματικό κόσμο; Γιατί το ΕΚΗ παρά τις εκατοντάδες απολύσεις στο νομό τους τελευταίους μήνες δεν έχει προκηρύξει ούτε μία απεργιακή κινητοποίηση για αυτούς, δεν έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για το δικαίωμα τους στη δουλειά; Γιατί ενώ αρκετός κόσμος της ΠΑΣΠ καθημερινά αναφέρεται στο ότι τα νέα μέτρα είναι άδικα και υπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο και τους προνομιούχους, τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΠ δε συντάσσονται με τα ενωτικά πλαίσια αγώνα στις σχολές, δεν αγωνίζονται καθημερινά στα αμφιθέατρα για να κινητοποιήσουν κόσμο παρά συνεχίζουν να ασχολούνται με party, σημειώσεις, οδηγούς σπουδών τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν τη καταστροφή;
Kαλούμε τη ΠΑΣΠ να σταματήσει την αναπαραγωγή των αντιδραστικών και επικίνδυνων επιχειρημάτων που με μαεστρία έχει στήσει το ΠΑΣΟΚ χέρι χέρι με το ΛΑΟΣ, να σταματήσει τις συκοφαντίες και τις λαθροχειρίες έναντι στην αριστερά, να βοηθήσει στη διαδικασία δημιουργίας ενός μετώπου στις σχολές για να μην περάσουν τα νέα μέτρα και τέλος να απομονώσει τα στελέχη της εκείνα που ούτε την ιστορικότητα της συγκυρίας αντιλαμβάνονται, ούτε πολύ περισσότερο κάποια σχέση με το κίνημα και τις αγωνιστικές διαδικασίες έχουν...
No Response to "Μια απάντηση που ίσως άργησε.."
Δημοσίευση σχολίου