Σε λίγες μέρες η τρόικα ξανάρχεται στην χώρα μας και όλα δείχνουν πως φέρνει αλλη μια σειρά απο σκληρότατα μέτρα όπως, μεγάλύτρες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις , αύξηση της φορολογίας αλλα και νέες αποκρατικοποιήσεις. Τίποτα δεν θέλουν να αφήσουν όρθιο οι κύριοι της τρόικας, έτσι (και δεν θα μπορούσε να λείψει άλλωστε) τώρα σειρά φαίνεται να έχει η παιδεία. Η κυβέρνηση πρόκειται να καταθέσει ένα νομοσχέδιο το οποίο ουσιαστικά αποτελεί την αρχή του τέλους της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Καταργεί τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των πανεπιστημίων και επιβάλλει μια μορφή διοίκησης στην οποία έχουν κυρίαρχο ρόλο διορισμένοι μάνατζερς, συγχωνεύονται σχολεία, σχολές και τμήματα και βάζοντας αξιολόγηση στα πανεπιστήμια ανά τριετία ουσιαστικά θα αναγκάσει το πανεπιστήμιο να αναζητήσει πόρους από ιδιώτες.
Παράλληλα με αυτούς τους σχεδιασμούς, υπάρχουν και οι σχεδιασμοί των καταπιεζόμενων, τα σχέδια και οι κινήσεις όσων δεν αντέχουν άλλο και αντιδρούν. Ο μεγάλος αγώνας στη Κερατέα ενάντια στα ΧΥΤΑ του Μπόμπολα, το κίνημα «δεν πληρώνω», οι επιτροπές και πρωτοβουλίες ενάντια στα διόδια και τις αυξήσεις των εισιτηρίων. Ταυτόχρονα, σε κάθε ευκαιρία η λαϊκή οργή και αγανάκτηση εκφράζεται με κάθε τρόπο. Από το γιουχάισμα-γιαούρτομα του Πάγκαλου στα Καλίβια, μέχρι τις αντιδράσεις των μαθητών και γονίων στην παρέλαση, όπου σταθεί αυτός ο θίασος γίνεται αποδέκτης αποδοκιμασιών .
Τεράστια αναντιστοιχία στο μπλόκ των αντιστάσεων αποτελεί το κλίμα στα πανεπιστήμια που σε καμία περίπτωση δεν προετοιμάζει για τον αγώνα που σύντομα θα καλεστούμε να δώσουμε. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή την κατάσταση έχουν οι παρατάξεις ΠΑΣΠ – ΔΑΠ οι οποίες είτε αποπολίτικοποιούν μιλώντας για κινδυνολογίες είτε παίρνοντας ρόλο Πρετεντέρη στις σχολές παράγουν έργο αντίδρασης. Ουσιαστικά θέλουν να μην κινείται φύλλο μέσα στο πανεπιστήμιο, φέρνοντας κλίμα πάρτυ και εκλογών την ώρα που η κ.Διαμαντοπούλου μας φέρνει ένα πανεπιστήμιο που δεν θα χωρά σκέψη, φώνη ,αγώνες.
Συγκεκριμένα, η ΠΑΣΠ, συμμετείχε στον στημένο διάλογο της κυβέρνησης για την παιδεία την ίδια στιγμή που στα αμφιθέατρα επιδεικνύει ένα ψεύτικο αντικυβερνητικό χαρακτήρα. Η κυβερνητική παράταξη σε ΔΣ του συλλόγου Επιστήμης Υπολογιστών δήλωσε ότι είναι υπέρ των συγχωνεύσεων σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (μιλάμε για εκατοντάδες συγχωνεύσεις που έχουν κυριολεκτικά ξεσηκώσει μέχρι και τους γονιούς των μαθητών) αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που θα έχει μία τέτοια ενέργεια, στην καθημερινότητα των μαθητών και των εκπαιδευτικών των συγχωνευμένων σχολείων, αφού θα πρέπει να διανύουν αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά. Ακόμη δεν έλαβε υπόψη της, τις μειώσεις προσωπικού και το στοίβαγμα των μαθητών στις σχολικές τάξεις αυξάνοντας την ανεργία και δυσχεραίνοντας την διεξαγωγή του μαθήματος. Επίσης ,σε πλήρη αντιστοιχία με το κυβερνητικό έργο, ψήφισε κατά στη συμμετοχή του συλλόγου στην απεργία των γιατρών – εκπαιδευτικών η οποία διοργανώθηκε για τις συγχωνεύσεις και το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων, τον περασμένο μήνα, φανερώνοντας την πραγματική της θέση επί του θέματος. Στην ίδια γραμμή κινείται και η ΔΑΠ η οποία υποτίθεται ότι παίζει το ρόλο της αντιπολίτευσης μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά πρόκειται ουσιαστικά για μία φοιτητική παράταξη δίχως ίχνος πολιτικού λόγου και σεβασμό προς τα συλλογικά συμφέροντα των φοιτητών. Επιπλέον, η ΔΑΠ τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ασύλου το οποίο, όπως ισχυρίζεται, αποτελεί παρωχημένο θεσμό και προτείνει την φύλαξη του πανεπιστημίου από security.
Οι μεν επικαλούνται τις “αξίες” τους και οι δε τις “ιδέες" τους (αφίσα ΠΑΣΠ – ΔΑΠ), που αυτές σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με τα συλλογικά συμφέροντα της κοινωνίας και πρέπει να κατακρίνονται και να απομονώνονται. Τέτοιες λογικές δεν χωράνε σε ένα πανεπιστήμιο που οφείλει να παίζει το ρόλο πυροδότη κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Φυσικά όλα ξεκινούν από τις γενικές συνελεύσεις που φροντίζουν «επιμελώς» να μην γίνονται, περνώντας κλίμα απογοήτευσης και αδιαφορίας. Δεν χρειαζόμαστε άλλα παπαγαλάκια! Ενάντια σε τέτοιες φώνες να υψώσουμε τοίχος και την ώρα που η κοινωνία βράζει να δώσουμε τον αγώνα μέσα στις σχολές για να ενωθούν όλοι όσοι δεν θέλουν ενα πανεπιστήμιο-επιχείρηση, μια κοινώνια χωματερή δυστυχίας. Ήρθε η σειρά μας..
Είναι παρείσακτοι!
Να φύγουν για να αναπνεύσει το πανεπιστήμιο!!
No Response to "ΔΑΣΠ: Διαφορετική όψη του ίδιου νομίσματος"
Δημοσίευση σχολίου