Αριστερή Ενότητα Ηρακλείου

Τον Σεπτέμβρη του 2011 οι φοιτητές σε όλη την Ελλάδα ξεσηκώθηκαν ενάντια στο νόμο διάλυσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και στις πολιτικές κυβέρνησης και τρόικας.

Στα πλαίσια αυτών των κινητοποιήσεων με απόφαση της γενικής τους συνέλευσης οι φοιτητές του Φυσικού στο Ηράκλειο κατέλαβαν για μία εβδομάδα τη σχολή τους με αποτέλεσμα να μη δωθούν κάποια απ’ τα μαθήματα της εξεταστικής.

Μετά τη λήξη της κατάληψης, ο σύλλογος προσπάθησε να πραγματοποιηθεί η αναπλήρωση των μαθημάτων -όπως έγινε στην υπόλοιπη χώρα- όμως αντιμετώπισε την άρνηση και τον εμπαιγμό.

Έτσι, αποφασίστηκε ο σύλλογος να παραστεί στη γενική συνέλευση του τμήματος και να παραμείνει εκεί μέχρι να παρθεί η λογική και δίκαιη παραπάνω απόφαση.
Οι καθηγητές όμως αντί να πάρουν απόφαση για την εξεταστική, κάλεσαν την Αστυνομία , έδωσαν ονόματα φοιτητών στην Ασφάλεια, απειλώντας με διαγραφές και μηνύσεις.

Ένα χρόνο μετά από τα γεγονότα, 12 φοιτητές του Φυσικού καλούνται στο Πειθαρχικό με απειλές διακοπής εξαμήνου.

Στο πρόσωπο των φοιτητών του Φυσικού, στοχοποιείται όποιος αγωνίζεται και διεκδικεί τα δικαιώματά του, όποιος αρνείται να υποταχθεί στη δυστυχία που ετοιμάζουν, όποιος αγωνίζεται για να μην χρειαστεί να μεταναστεύσει εκείνο το ανθρώπινο και επιστημονικό δυναμικό που μπορεί να συμβάλλει στην αναγέννηση του τόπου, για να μην μετατραπεί η μόρφωση σε προνόμιο για λίγους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ-ΨΗΦΙΣΜΑ 

του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικής Πανεπιστημίου Κρήτης

-Αναστολή λειτουργίας του Πανεπιστημίου Κρήτης

-Έλλειψη διδακτικού προσωπικού

-Μόνο 350 φοιτητές δικαιούνται δωρεάν σίτιση.

-Μόνο 50 φοιτητές δικαιούνται να μείνουν στην εστία.

-Οι τιμές των καθημερινών μεταφορών είναι απαγορευτικές

και πολλοί φοιτητές διακόπτουν τις σπουδές τους για οικονομικούς λόγους

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το μόνο μέλημα των καθηγητών του Φυσικού είναι να περάσουν από πειθαρχικό 12 φοιτητές, ανασύροντας την υπόθεση αυτή ένα χρόνο μετά τα γεγονότα, επειδή ουσιαστικά αγωνίζονται για να αλλάξουν την παραπάνω κατάσταση

Οι κατηγορίες είναι 

α)Παρεμπόδιση της ομαλής λειτουργίας του πανεπιστημίου

β)Συμπεριφορά η οποία δεν συνάδει με το ακαδημαϊκό ήθος. 

Η πραγματικότητα

Βρισκόμαστε μπροστά στην ψήφιση ενός ακόμη πακέτου μέτρων από την τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) η οποία έρχεται να αποτελειώσει ότι άφησαν όρθιο οι προηγούμενες. Το πακέτο αυτό θα σημάνει το ολοκληρωτικό ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου της χώρας (νησιά, λιμάνια, ΟΠΑΠ, ΤΤ) και την κοινωνική εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, την στιγμή που το 50% της ελληνικής κοινωνίας  βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας και το 25% κάτω από τα όριο της ανέχειας. Σε αυτή την κατάσταση είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία έννοια κοινωνικού κράτους, και αγαθά όπως η δημόσια υγεία και παιδεία οδεύουν ταχύτατα προς την διάλυση. Από την τροχιά αυτή δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν και τα Πανεπιστήμια τα οποία βρίσκονται ένα βήμα πριν το κλείσιμο με προβλήματα όπως τις ελλείψεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού και την αδυναμία κάλυψης ακόμη και των βασικών αναγκών σίτισης και στέγασης των φοιτητών του. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση αποσταθεροποίησης και ανακατατάξεων η λαϊκή οργή αυξάνεται και οι κοινωνικές αντιστάσεις ενισχύονται προκαλώντας τριγμούς στο αντίπαλο στρατόπεδο. Το πολιτικό σύστημα στην προσπάθεια του να επιβιώσει καταστέλλει οποιαδήποτε αντίδραση, φιμώνει κάθε αντικρουόμενη φωνή και οδηγεί σε συνθήκες χουντοποίησης . Σε αυτό το κλίμα βλέπουμε το κέντρο της Αθήνας να περιφρουρείται στις τελευταίες λαϊκές κινητοποιήσεις, να απαγορεύεται  κάθε συνάθροιση και να συλλαμβάνονται απρόκλητα από την αστυνομία διαδηλωτές με στημένες και διάτρητες κατηγορίες, ενώ και μέσα στο Πανεπιστήμιο διώκονται καθηγητές όπως ο Δ. Πατέλης από το Πολυτεχνείο Κρήτης επειδή ουσιαστικά εξέφρασε δημόσια την διαφωνία του στον νόμο Διαμαντοπούλου και τις πολιτικές επιλογές του Πρύτανη του Πολυτεχνείου.

             

Στο Φυσικό Κρήτης οι  καθηγητές του τμήματος διώκουν 12 φοιτητές, καλώντας τους σε Πειθαρχικό Συμβούλιο, απειλώντας με αναστολές εξαμήνων, ένα χρόνο μετά, θέλοντας να στοχοποιήσουν στο πρόσωπο τους τον αγώνα μιας γενιάς που αρνείται να σταματήσει να ονειρεύεται. Είναι ξεκάθαρο ότι οι διώξεις αυτές είναι πολιτικές και έχουν ως στόχο την καταστολή οποιουδήποτε αγωνίζεται σήμερα. Είναι χρέος όλων μας ο αγώνας για δημοκρατία και αξιοπρέπεια, για δουλειά, ο αγώνας για να μην χρειαστεί να μεταναστεύσει εκείνο το ανθρώπινο και επιστημονικό δυναμικό που μπορεί να συμβάλλει στην αναγέννηση του τόπου, για να μην μετατραπεί η μόρφωση σε προνόμιο για λίγους.

              

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε κάθε συλλογικότητα, κάθε άτομο, όλο τον αγωνιζόμενο λαό να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη και συμπαράσταση του, απέναντι σε όσους επιλέγουν να καταστείλουν κάθε αγωνιζόμενη φωνή.

Καμία πολιτική δίωξη στους 12 φοιτητές του Φυσικού και στον καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης, Δ. Πατέλη

Κατεγγέλουμε τις πολιτικές διώξεις που καταργούν την ακαδημαϊκή ελευθερία της έκφρασης

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές παρά το ευνοϊκό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία, δεν κατάφεραν να απασχολήσουν την μεγαλύτερη μερίδα της φοιτητικής κοινότητας και δεν αποτέλεσαν  ευκαιρία για συζήτηση μέσα στα πλαίσια των φοιτητικών Συλλόγων. Τα αποτελέσματα κινήθηκαν περίπου στα ίδια επίπεδα με μια μικρή πτώση των παρατάξεων του μνημονίου και μια μικρή άνοδο της αριστεράς χωρίς καμία σημαντική μεταβολή.

Σε αντίθεση, το κλίμα στην κοινωνία μοιάζει να είναι πολύ διαφορετικό. Οι εκλογές της 6ης Μάη αποτύπωσαν την εναντίωση του λαού στα μνημόνια της υποτέλειας, με την μεγάλη πτώση του δικομματισμού και την άνοδο της αριστεράς και των άλλων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Το αποτέλεσμα αυτό προκάλεσε ισχυρούς τριγμούς σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα αποτρέποντας τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης πρόθυμης να τηρήσει τα μνημόνια και τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί και να συνεχίσει την προδιαγεγραμμένη πορεία της χώρας προς την χρεωκοπία. Οι νέοι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί, εξαναγκάζουν το μνημονιακό μπλοκ σε ανασύνταξη με κυρίαρχο στόχο να αναχαιτίσει τον λαϊκό παράγοντα, με κύριο εκφραστή του, τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απονομιμοποίηση του μνημονιακού στρατοπέδου το αναγκάζει να χρησιμοποιήσει εκβιασμούς και διλήμματα οδηγώντας μας σε μια προεκλογική περίοδο πολύ διαφορετική και πιο δύσκολη από τις προηγούμενες. Με κύριο το δίλημμα “μνημόνια και υποτέλεια ή χάος και καταστροφή” το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει, αποτρέποντας οποιαδήποτε κουβέντα για την δυνατότητα μιας άλλης πορείας για τον λαό και τη χώρα. Στο κλίμα του εκφοβισμού συστρατεύονται τα ΜΜΕ, τα ξένα συμφέροντα και οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τονίζοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της προς τους δανειστές και ότι οποιοσδήποτε άλλος δρόμος θα έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή σε ενός τύπου “κατοχικής” δραχμής και την χρεωκοπία. Η εισβολή των ξένων στα εσωτερικά της χώρας είναι πιο εμφανής από ποτέ και στοχεύει την αποδυνάμωση οποιασδήποτε φωνής μιλάει για μια άλλη διέξοδο, και την ανάδειξη των καθεστωτικών κομμάτων ως τη μόνη υπεύθυνη δύναμη που  μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα.

Το πολιτικό σκηνικό, με τον τρόπο που ανασυντάσσεται, διαμορφώνει δυο αντίπαλα μπλοκ. Απ' τη μια βρίσκεται το πολιτικό σύστημα που σήμερα παίρνει τη μορφή της υποτελούς δεξιάς  και από την άλλη ο αγωνιζόμενος λαός, οπού μέσα από τις πολύμορφες κινητοποιήσεις των 2 τελευταίων χρόνων έχει αναδείξει την ανάγκη για πραγματική δημοκρατία, οικονομική ανακούφιση και ανεξαρτησία. Κύριος εκφραστής του λαού υπήρξε ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παίζει πλέον ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή και απέκτησε την δύναμη να επηρεάσει τις εξελίξεις, τροποποιώντας τους συσχετισμούς. Προϋπόθεση για την συνολική ανατροπή της κατάστασης στην χώρα είναι η επίτευξη μιας πλατιάς ενότητας δυνάμεων με πυρήνα την αριστερά η οποία θα συμβάλλει στη μετατροπή αυτού του ριζοσπαστισμού σε ένα πολιτικό ρεύμα. Που θα επιβάλλει μια άλλη πορεία ώστε να ξαναϋπάρξει δημοκρατία και ανεξαρτησία στον τόπο, ώστε να γκρεμιστεί το πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και της υποτέλειας, να αποτελεί δηλαδή ο λαός, ενεργό ρυθμιστή των εξελίξεων με την συμμετοχή του στην διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης.

Tην περίοδο αυτή ανοίγεται μπροστά μας μια μεγάλη δυνατότητα. Μια ευκαιρία για την ουσιαστική ανατροπή της καθεστωτικής φάσης στην οποία έχει επέλθει η χώρα και των πολιτικών της λιτότητας και εξαθλίωσης. Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις, είναι η κινητοποίηση, η αυτενέργεια, η συμμετοχή των ίδιων των ανθρώπων, η ενίσχυση και το βάθεμα του λαϊκού ριζοσπαστισμού και η συνειδητοποίηση της δυσκολίας και της διάρκειας του αγώνα που έχουμε μπροστά μας, απαραίτητοι όροι για μια διαφορετική πορεία της χώρας.  Η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και το οριστικό γκρέμισμα του πολιτικού συστήματος και των εφεδρειών που έχει, στις εκλογές στις 17 Ιούνη αποκτά ιδιαίτερη σημασία για το λαϊκό κίνημα και την αριστερά.  Είναι χρέος όλων μας, στις εκλογές αυτές, να παλέψουμε για μια ουσιαστική αλλαγή, ένα βήμα παραπέρα, αφήνοντας πίσω μας όσους ξεπούλησαν την χώρα και το μέλλον μας. Αγωνιζόμαστε για πραγματική δημοκρατία, για ανεξαρτησία και χειραφέτηση, για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη.

            Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα στις 6 Μάη σύσσωμο το πολιτικό σύστημα  προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι εφικτό στη χώρα να υπάρξει μια άλλη πορεία προς όφελος του λαού, κόντρα στα Μνημόνια, την εξαθλίωση και την υποτέλεια. Η πρωτοφανής επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως μόνο σκοπό να τρομοκρατήσει τον λαό, που δεν τους φοβήθηκε και συνεχίζοντας τον αγώνα που δίνει 2 χρόνια τώρα έδωσε μήνυμα ανατροπής και διεξόδου. Στόχος τους δεν είναι απλά να αποδείξουν το “ανέφικτο” του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ  αλλά να τσακίσουν τον αέρα ελπίδας που φυσάει στην κοινωνία. Θέλουν να μας πείσουν πως όλοι ίδιοι είναι, πως υπάρχει μόνο ένας δρόμος και ότι αν σηκώσουμε κεφάλι θα έρθει το χάος...

            Στην πραγματικότητα όμως, ο φόβος έχει αλλάξει μόνιμα στρατόπεδο. Δεν θέλουν με κανένα τρόπο η διάχυτη λαϊκή οργή να μετατραπεί σε πολιτικό ρεύμα συνδεδεμένο με την αριστερά. Φοβούνται γιατί η προοπτική μιας άλλης πορείας αντιπαραθετικής με τα σχέδια τους είναι σήμερα πιο εφικτή από ποτέ! Είναι σήμερα καθήκον κάθε προοδευτικής δύναμης και ανθρώπου να υπερασπιστεί αυτή την προοπτική. Να δώσει όλες του τις δυνάμεις για να λάβει σάρκα και οστά. Πράγμα που καθιστά πιο αναγκαία από ποτέ την πιο πλατιά ενότητα του λαού αλλά και όλων εκείνων των δυνάμεων που (παρά τις όποιες υπαρκτές διαφωνίες τους) αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και αν δεν μπει φρένο δεν υπάρχει μέλλον. Ο ιστορικός ρόλος της αριστεράς είναι σήμερα να πρωτοστατήσει σε αυτή την προσπάθεια αφήνοντας πίσω αγκυλώσεις του παρελθόντος.

            Όμως αν και το παραπάνω αποτελεί λαϊκή απαίτηση, ιστορική δύναμη της αριστεράς όπως είναι το ΚΚΕ στέκεται κατώτερο των περιστάσεων επιλέγοντας όχι μόνο να μείνει στην γωνιά του αλλά και και να στηλιτεύσει την προσπάθεια αυτή. Το καθήκον της αριστεράς σήμερα έρχεται σε αντίθεση με τον απομονωτισμό, την αναπαραγωγή επιχειρημάτων που μόνο το Μνημονιακό μπλοκ και τα ΜΜΕ χρησιμοποιούν και η επ΄ αόριστο επίκληση στην ωρίμανση των συνθηκών. Είναι μονόδρομος σήμερα η αριστερά να αντισταθεί μαζί με το λαό, να συμβάλλει στην οργάνωση του αλλά και με κάθε τρόπο να αποτρέψει την ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού. Άντι λοιπόν το ΚΚΕ να καλεί τον λαό, μετά τη μεγαλύτερη εκλογική ανατροπή των τελευταίων 30 χρόνων, να διορθώσει την ψήφο του θα έπρεπε να παραδειγματιστεί από το παράδειγμα του ΕΑΜ και να επιβάλλει μια άλλη πορεία μαζί με όλες εκείνες τις δυνάμεις που σήμερα   αντιστέκονται στη χούντα του Μνημονίου.

            Είμαστε σε έναν ιστορικό κόμβο και υπάρχουν για την αριστερά μόνο 2 επιλογές. Είτε θα δούμε άλλη μια ευκαιρία να περνά, πράγμα που συνεπάγεται τη εξαθλίωση του λαού και την διάλυση των όρων και των προϋποθέσεων, που σήμερα είναι φανερό ότι υπάρχουν, ώστε να επιβληθεί ένας άλλος δρόμος. Είτε, αφήνοντας πίσω  την περιχαράκωση του παρελθόντος, θα αποτελέσουμε εκείνη την δύναμη που μαζί με το λαό θα γκρεμίσει το τροϊκανό καθεστώς και θα οδηγήσει σε μια άλλη πορεία για τη χώρα με ανεξαρτησία και δημοκρατία, με το λαό χειραφετημένο και κυρίαρχο. Σήμερα η κλίμακα του εφικτού τροποποιείται και κάθε επιλογή και στάση μπορεί και πρέπει να συμβάλλει στην σωτηρία του λαού. Ένα είναι σίγουρο η ιστορία δεν διορθώνεται...

Και μια ιστορική φράση του Δ.Γληνού που πρωταγωνίστησε στις διεργασίες ίδρυσης του ΕΑΜ:

«Όταν αφήνεις το λαό να πεθαίνει στους δρόμους, να κουρελιαστεί ψυχικά και σωματικά, και λες έπειτα πως θα κάνεις στον κατάλληλο καιρό εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, είσαι ένας συνειδητός απατεώνας και συνεργάτης του εχθρού. Γιατί είναι σα να λες ότι θα βάλεις ένα κουφάρι να πολεμήσει»