Την προηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Δεν χρειάζεται πια να αναφέρει κανείς τι είχε υποσχέθεί και τι υλοποιοεί η προδοτική κυβέρνηση Παπανδρέου. Αφού εκχώρησε τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και του δημόσιου πλούτου ψηφίζοντας το Μνημόνιο, κατέστησε τη χώρα νεοαποικία Κινέζων και Αράβων επενδυτών, πρόχώρόντας ολοταχώς στη διάλυση της κοινωνίας. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα μείωσαν μισθούς και συντάξεις 20% κατά μέσο όρο, αύξησαν δραματικά έμμεσους και άμεσους φόρους, διαλύουν την εκπαίδευση και την υγεία μέσω του Καλλικράτη και του επερχόμενου νόμου Διαμαντοπούλου, ξήλωσαν και ξηλώνουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, ενώ ταυτόχρονα εκτοξεύουν τους δείκτες ανεργίας, ειδικά της νεολαίας, περιθωριοποιώντας όλο και περισσότερες οικογένειες όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας.
Μέσα απο αυτήν την βαθιά επίθεση η φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας θα αλλάξει δραματικά. Η μετά-Μνημόνιο Ελλάδα δεν θα είναι ίδια. Δεν θα είναι ίδια σε πολιτικό επίπεδο όταν εγκαθιδρύεται ένα νέο καθεστώς διακυβέρνησης-κηδεμονίας υπο το ΔΝΤ και το πολιτικό σύστημα βυθίζεται στο βούρκο. Δεν θα είναι ίδια σε πολιτιστικό επίπεδο όταν η συμπίεση των εισοδημάτων θα καθιστά την ψυχαγωγία, την μουσική, την τέχνη, τη δημιουργία προνόμιο για λίγους και όνειρο για πολλούς. Κυρίως όμως δεν θα είναι ίδια σε κοινωνικό επίπεδο όταν ο μισός πληθυσμός θα ζεί στα όρια της φτώχειας, όταν στο σχολείο θα στοιβάζονται 30 και πλέον παιδειά και το παν/μιο θα πάψει να είναι δημόσιο, όταν ο Καλλικράτης θα κλείνει τα μισά νοσοκομεία και θα υποβαθμίζει τα άλλα μισά, όταν η νεολαία απελπισμένη απο την ανεργία θα ψάχνει για δουλειά στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένα οικονομικό και κοινωνικό πείραμα παγκόσμιας σημασίας και ενδιαφέροντος το αποτέλεσμα του οποίου θα δείξει μέχρι πόσο μπορούν να αντέξουν, πόσο μπορούμε να τους ληστέψουμε, μέχρι πόσο μπορούμε να τους εξαπατούμε.
Στις 8/7/10 με την ψήφιση του ασφαλιστικού έκλεισε και ένας πρώτος γύρος αντιπαράθεσης με την τρόικα και την κυβέρνηση στον οποίο σημαντικοί αγώνες ξεδιπλώθηκαν, που δεν ήταν όμως αρκετοί για να ανατρέψουν την ασκουμενη πολιτική. Αγώνες όμως που σε μεγάλο βαθμό ανέδειξαν και το τεράστιο πολιτικό έλλειμα που υπάρχει. Έλλειμα ουσιαστικής αντιπολίτευσης στην χειρότερη κυβέρνηση που γνωρίσε ο τόπος, έλλειμα σχεδίου ανατροπής του νέου καθεστώτος και της επιβαλλόμενης πολιτικής του και συνολικά έλλειμα μιας αριστερής πολιτικής που θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο δείχνοντας έναν άλλο δρόμο στους εκατομύρια απογοητευμένους και οργισμένους απο το πολιτικό σύστημα. Και παρότι οι επερχόμενες εκλογές του Νοέμβρη θα μπορούσαν να γίνουν μια πλατιά λαική καταδίκη της κυβέρνησης και του Μνημονίου δημιουργώντας προυποθέσεις αλλαγής την επόμενη μέρα, είναι δυστυχώς μια απο τα ίδια. Οι διεργασίες σε κοινωνικό επίπεδο, των απο τα κάτω, αυτών που είναι στη πρώτη γραμμή όλους αυτούς τους μήνες είναι οξυγόνο, είναι οτι πιο ελπιδοφόρο εν όψει των μεγάλων μαχών και ανακατάξεων που έρχονται.
Στο στόχαστρο πριν μερικές μέρες μπήκε και το Ελληνικό παν/μιο (δεν έμεινε και τίποτε άλλο) όταν απο τους Δελφούς ο Γ. Παπανρέου έκανε τις πρώτες δηλώσεις για μεταρρυθμίσεις στα παν/μια και τα ΤΕΙ της χώρας. Η πιο χαρακτηριστική όμως δήλωση για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές έιναι αυτή της Α. Διαμαντοπούλου κατά την οποία “Το Πανεπιστήμιο της Μεταπολίτευσης τελείωσε”.
Γινόμαστε πλέον μάρτυρες της ριζικής μετάλλαξης των παν/μιων της χώρας, της ισοπέδωσης όποιων προοδευτικών στοιχείων σημαδεψαν τη πορεία τους μετα τη μεταπολίτευση, της κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα τους. Στο οικονομικό επίπεδο, η χρηματοδότηση θα προέρχεται μόνο απο την αξιολόγηση τους απο την αγορά και οι ιδιωτικοί πλέον πόροι θα διαχειρίζονται απο manager και ένα Περιφεριακό Συμβούλιο (απο καθηγητές και τοπικούς φορείς) με τον πρόεδρο του συμβουλίου να είναι εξωτερικός παράγοντας.
Στον εκπαιδευτικό τομέα η διάλεξη καταργείται και εισάγεται επίσημα ο θεσμός της απουσίας στα μαθήματα καταργόντας κάθε έννοια ακαδημαικότητας ενώ η εξεταστική όπως την ξέραμε παύει να υφίσταται με την εισαγωγή ενός αόριστου συστήματος αλυσίδων ανα εξάμηνο. Ταυτόχρονα, αυταρχικοποιούνται τα προγράμματα σπουδών ενώ πλέον δεν θα γίνεται εισαγωγή σε τμήμα αλλά σε σχολή με την δημιουργία ενός προπαρασκευαστικού έτους κατά το οποίο θα ανταγωνίζεται ο ένας τον άλλον για το ποιός θα περάσει στο τμήμα που θέλει, ενώ ταυτόχρονα χάνεται οποιαδήποτε αξία μορφωτική και επαγγελματική του πτυχίου. Αποσυγκροτείται με αυτό τον τρόπο η έννοια του φοιτητή-νεολαίου, η αλληλεγγύη προς τον συμφοιτητή, η συλλογική συνείδηση και σκέψη.
Στις 22-23 Οκτώμβρη θα διεξαχθεί στο Ρέθυμνο η 65 σύνοδος πρυτάνεων όπου θα παρεβρεθεί και η υπουργός διάλυσης της εκπαίδευσης Α. Διαμαντοπούλου. Πρόκειται για την πρώτη συνάντηση μετά την ανακοίνωση των αλλαγών. Έχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία η διεξαγωγή της συνόδου στο νησί καθώς αποτελεί κεντρικό ραντεβού και μπορεί να δώσει μια πρώτη απάντηση στους πλασιέ των παν/μιων που χωρίς κανένα ενδοιασμό συνδιαλέγονται με την κυβέρνηση της τρόικα, που με τόσο προθυμία και κυνικότητα συζητούν και παζαρεύουν την μετατροπή του Ελληνικού Παν/μιου σε β΄διαλογής, που πουλάνε ακόμα και τις καρέκλες τους ως οι τελευταίοι πρυτάνεις που θα βγάλουν έργο για την τρόικα, που τόσο εύκολα παραδίδουν την αυτοτέλεια των ιδρυμάτων για την οποία τόσο κόπτονταν. Να γίνει σαφές τόσο στην υπουργό όσο και στους προθύμους της οτι ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ στο νησί, είναι ανεπιθύμητοι απο όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Κρήτης, απο όλη την κοινωνία της Κρήτης.
Η ίδια η πραγματικότητα επιβάλλει ότι σήμερα μέσα στα παν/μια πρέπει ο καθένας να διαλέξει αν είναι ενάντια στη διάλυση της κοινωνίας, ενάντια στο παν/μιο επιχείρηση της τρόικα, ενάντια στη ζωή που μας κλέβουν! Το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία μπορούν να παίξουν τον πυροδότη νέων καταστάσεων και αναταράξεων την ελληνική κοινωνία ως το πιο πρωτοπόρο, ανήσυχο και μαχητικό τμήμα της. Να αντιστρέψουμε το κλίμα της απελπισίας και της μοιρολατρίας Μπορούμε σήμερα να παραδειγματίσουμε όλο το λαό με τη δράση μας οτι μπορούμε να αλλάξουμε το τοπίο. Μπορούμε να διώξουμε την κυβέρνηση υποτέλειας και της υποταγής. Μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μια συνολική μετωπική μάχη με στόχο την αλλαγή, να ενωθούμε και να ενώσουμε όσους πλήττονται. Δεν έχουμε παρά να δοκιμάσουμε.
Η υπουργός δήλωσε ¨Για εμάς οι άλλαγες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελούν τη μητέρα των μαχών¨
Δηλώνουμε: Θα αντέξουμε ένα λεπτό παραπάνω από εσάς..
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Την ακύρωση του μνημονίου. Έξω το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ απο την Ελλάδα!
- Να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο πολιτικός συρφετός που μας οδήγησαν ως εδώ!
- Να μην περάσουν τα μέτρα Διαμαντοπούολου για το παν/μιο. Όχι στο παν/μιο του μνημονίου και του Καλλικράτη!
- Να ματαιωθεί η 65 Σύνοδος Πρυτάνεων.
- Να σταματήσει τώρα η στοχοποίηση της νεολαίας απο την υπουργό Α. Διαμαντοπούλου
- Καμμιά αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων, εκπαιδευτηρίων και ΚΕΣ.
- Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
- Συμμετοχή του συλλόγου στο πρόγραμμα των κινητοποιήσεων που θα διεξαχθούν στο Ρέθυμνο στις 23 και 24 Οκτωμβρίου. Να μετατρέψουμε την πόλη του Ρεθύμνου σε ένα εργαστήρι αντιστάσεων, συζητήσεων, διεργασιών ενάντια στη Σύνοδο του ξεπουλήματος.
- Κατάληψη της σχολής την Παρασκευή 23 Οκτώμβρη μέρα έναρξης της Συνόδου Πρυτάνεων.
- Δημιουργία επιτροπών ενημέρωσης των φοιτητών για τα μέτρα που εξήγγειλε η υπουργός διάλυσης της Παιδείας και της νεολαίας.
- Υποστήριξη κινήσεων και πρωτοβουλιών που κινούνται ενάντια στα μέτρα και στο μνημόνιο
- Καθιέρωση της Δευτέρας ως ημέρας δωρεάν μετακίνησης των φοιτητών μέχρι να μειωθεί σημαντικά η τιμή του εισιτηρίου.
No Response to "Πλαίσιο Γενικών Συνελεύσεων για τη Σύνοδο των Πρυτάνεων"
Δημοσίευση σχολίου